۱۳۹۳ اردیبهشت ۷, یکشنبه

ما کلن با همه فرق داریم از آسمون افتادیم

داشتم باهاش صبت میکردم که چقدر خوبه که تو کشورای دیگه خواننده هاشون و نوازنده هاشون باهم علیرغم تمام رقابتی که هست بصورت جای گشت ، همخوانی و کنسرت و دوعت میذارن مثل التون جان و گانز.
ولی تو ایران دیگه خیلی جر بدیم خودمونو دو نفر از یک سبک موسیقی با هزار حرف و حدیث به زور بعد بیست سال کشمکش سعی میکنن باهم کنسرت بزارن و...
بعد گفتم مثلن چه عیبی داره فیلان خواننده پرطرفدار پاپ با فیلان نوازنده ی قدر قدرت تار کنسرت بدن
یا فیلان نوازنده گیتار با فیلان نوازنده کمانچه ؟
شروع کرد که وا موسیقیا و.. مقایسه ات یه مقایسه مع الفارقه و فیلانه و فیساره
بهش گفتم خب راست میگی مثال بدی زدم مثلن پاواروتی وختی زنده بود با گروه اسپایس گلرز یادته کنسرت گذاشت؟
یا پاکو وختی زنده بود یادته واسه برایان آدامز گیتار زد
بنظرت پاواروتی و پاکو تو سبک خودشون قابل مقایسه با اساتید ما نیستن؟
بدلایلی نخواستم بحثمون ادامه پیدا کنه با علم به اینکه الان میایم میگیم
ما فرق داریم و موسیقی ما فرق داره و فلان نوازنده سنتی شانش اجله و ...
و الان به این نتیجه رسیدم که همین نقدس گرایی و همین بالا پایین دونستنامون چه توی افراد عادی و چه توی هنرمندامونه که هیچوخت این اتفاق نخواد افتاد
انگار که ازمون کم میشه شان ومنزلتمون پیش طرفدارامون میاد پایین
و یا به جریان موسیقی سنتی که اینقدر مقدسش کردیم و گنده ش کردیم و بزرگانشون رو هر کدوم ادعای بیرق داریش رو میکنن توهین میشه
و باز هم فکر میکنم این نه تنها تو موسیقی بل تو همه چیزمون بسط پیدا میکنه و بخاطر همینه که انقد سخت دور هم جمع میشیم همدیگه رو قبول نداریم و کار گروهیمون ضعیفه.

هیچ نظری موجود نیست:

Aşkın ne zor şey imiş

 انقدردوسش دارم که هیچ شعر و هیچ ترانه ای نمیتونه توصفش کنه  انقدر عاشقشم که محاله اگر یکی رو ببینم و نظر اول و همون ضرب اول باهاش مقایسه ش ...