میدونی ... نشد
ما تا اومدیم کام بگیریم آتیشش افتاد ..
افتاد بجونمون.. تو جونمون خاموش شد
یا نوبتمون تموم شده بود باید دست به دست میکردیم
یا مجبور شدیم غلافش کنیم ..قایمش کنیم وسط دستمون خاموشش کنیم دردشو تحمل کنیم تا مغز استخونمون بسوزه جاش بمونه تا هیچوقت یادمون نره
دست آخر رسید به تهش تموم شد
به ما نرسید ... ما تا اومدیم... زود به تهش رسیده بود تموم شد...
۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۸, پنجشنبه
نشد
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر